Ei ei...
Door: Janine en Robin
Blijf op de hoogte en volg Robin en Janine
09 April 2012 | Noorwegen, Bromma
Ei ei...het is Pasen in Bromma. Ons vorige verslag ziet er nogal
'kersterig' uit, zolang alweer geleden tssss.... Maar goed, hier zijn we weer!! Hallo al onze trouwe en nieuwe volgers!Normaal gesproken zou het hier nog volop winter zijn en zouden de fanatieke langlaufers en skieers hun laatste weken op de latten doorbrengen voordat de lente begint. Maarrr...ook de lente is hier vroeg ingetreden dit jaar, dus de sneeuw bij ons is ver te zoeken. Dat roept bij sommige Noren wel paniek op, want Pasen=Langlaufen en niet lekker in de zon in de korte broek. Voor ons is de zon geen enkel probleem, wij heten hem van harte welkom! Deze zon zorgt er de laatste maanden ook voor dat wij al verschillende keren het Noorderlicht hier helemaal in een redelijk zuidwaarts Noorwegen hebben kunnen zien. Er vinden namelijk hevige explosies plaats op de zon waardoor er veel meer magnetische activiteit is en meer kans op Noorderlicht. Het is bijna alsof je in een soort grote zeepbel loopt als het noorderlicht boven je hoofd de prachtigste lichtshow weggeeft die je ooit hebt gezien. Daar kan geen enkel vuurwerk of laserspektakel tegenop. Ik (Janine) kan er zelfs niet van slapen...lig met de gordijnen open steeds te kijken, ik zou maar eens wat missen. Het is voor mij heel erg meeslepend. Daarom wil ik ook al heel lang een sterrenkijker want ook dat lijkt me fantastisch om maan, planeten en sterren wat dichterbij te kunnen halen. Dus die staat op mijn verlanglijstje. Net zoals een glazen kas om mijn bloemen- en groentekweekhobby iets meer ruimte te geven. En aangezien ik laatst mijn 40ste verjaardag mocht vieren weet ik ook wel waar mijn financieele giften naartoe zullen gaan. Ja mijn 40 ste, wat klinkt dat..Helaas heb ik het niet al te groots kunnen vieren omdat ik door een hele onhandige misstap buiten op mijn werk van een platform ben gevallen (zo'n 1,5 meter hoog) en waarschijnlijk met mijn hoofd tegen de betonnen rand van dat platform ben gekomen. Na mijn werk kwam ik volgens Robin helemaal verward thuis, heb tig keer gevraagd of ik al klaar was met werken en kon niet vertellen wat er gebeurt was. Robin belde de huisarts en die vond het verstandig om de ambulance te sturen. Dus daar ging ik weer...eerst naar de diensdoende huisarts in Flå, die na telefonisch overleg met het ziekenhuis in Hønefoss mij toch wilde doorsturen. En ik? Ik wou eigenlijk gewoon naar huis, paracetamolletje en slapen. Maar dat ging de eerste uren niet lukken. In de ambulance kreeg ik nog geen pijnstillers omdat ze eerst wilden checken wat er aan de hand was, dus als ik het even vol kon houden, pfff. Maar goed, na de nodige onderzoeken in het ziekenhuis, al racend en overgevend vanuit mijn bed van de ene naar de andere kamer en een CT scan was de conclusie dat ik waarschijnlijk toch op de een of andere manier een hersenschudding had opgelopen. Ergens vaag begon het mij te dagen dat ik volgens mij gevallen was toen ik de vuilniszakken ging wegbrengen, en ik herinnerde me ook nog vaag dat ik mijn collega nog gezien had, verder wist ik niks meer. Het leek meer alsof ik het gedroomd had. Ieder half uur werd ik ook nog wakker gemaakt in het ziekenhuis, gelukkig wel door een superaardige nachtzuster. Na een bezoekje van de arts mocht ik de dag erna naar huis en die dag kregen we ook het antwoord wat er ongeveer gebeurd was. Robin en mijn baas zagen op de bewakingscamera van het werk dat ik doordat ik probeerde een lamp met bewegingsmelder aan te krijgen en druk stond te zwaaien naar de lamp die niet reageerde, ik daarna een stap te ver naar voren zette en viel. Daarna lig ik 3 minuten 'ergens' op de grond en kom pas overeind als mijn collega toevallig nog even wat weg moet gooien. Ik wrijf over mijn hoofd, sta wat te lachen en ga ook nog twee vuilniszakken wegbrengen, ja je moet je werk wel goed afronden voor die dag, hahaha.Toen kwam er eindelijk wat meer duidelijkheid hoe lang ik buiten westen was en wat er was gebeurd. Zucht. Nou ja een heel lang verhaal, maar inmiddels na een week goed rust te hebben genomen en nu nog dagelijks een lange dut ben ik alweer goed aan het opknappen en werk ook alweer. Dit betekende wel dat mijn verjaardag 3 dagen na die val heel rustig gevierd werd. Maar oh wat voelde ik me jarig! Pap en mam waren dinsdag aangekomen en die hadden allemaal hele lieve, mooie en persoonlijke kadootjes meegenomen van lieve familie en vriendjes en vriendinnekes, zo heerlijk, ook kwam er een heel gezellig pakje met de post van lieve dinnekes, en kaartjes telefoontjes en facebookberichtjes. Tusen Takk oftewel duizend maal dank! Thessa, Nico en Evelien en Mark zijn nog geweest en de lieve buren Bjørg en Leif Inge. Bjørganita had zelfs een chocoladetaart gemaakt voor ons.
Toen ik zondag voorzichtig aan wat uurtjes op het werk ging kijken stonden daar ook een tafel vol kado's een supergrote kaart en een eigengemaakte taart. Ik ben dus echt verwend! In de zomer wil ik graag een feestje vieren hier in de tuin. Hier in Noorwegen worden de 'gewone' jaren niet zo gevierd maar daarentegen de Kroonjaren heel uitgebreid. Heb zin om dit van de zomer dus ook een beetje op de Noorse manier met Nederlandse inslag te vieren.
Ook Robin heeft nog een wat vervelend bezoekje gehad, van een niersteen. Inmiddels is Robin helaas een ervaren niersteendrager, en voelde wat vage rugpijn wat niet helemaal pluis was. Maar gelukkig besloot deze steen om heel snel via de natuurlijke weg eruit te komen zonder grote pijnaanvallen, Godzijdank!
Robin is inmiddels ook aan het werk bij de Husqvarna-butikk (winkel) van mijn werkgever. Op dinsdag werkt hij hier nu wekelijks en het bevalt hem heel erg goed. Laatst is hij met onze baas Roald op cursus geweest over allerlei Hytteprodukten. Dit zijn produkten die hier in de vakantiehuisjes in de bergen zonder stroom en water geinstalleerd kunnen worden, waaronder zonnepanelen, speciale sanitairspullen en koelkasten en fornuizen en nog veel meer. Dit was erg vermoeiend maar wel heel leerzaam, en daarnaast ook nog gezellig met een uitgebreid diner, hotelovernachting en een gezellige borrel. het is niet vreemd om met Robin te werken maar wel grappig als je allebei ongeveer als eerste in de zaak bent en de hele boel opstart, dat voelt wel heel apart, dit doen we toch maar even zo samen!
Abby heeft haar eerste loopse weken gehad. Dit was even onrustig maar nu is de rust weergekeerd, en kunnen we echt merken dat de honden allebei een stukje volwasssener zijn. Dit merkten we vooral toen we kleine Nelson, 1 van de toekomstige sledehonden van onze vrienden Mark en Hanneke als logeetje hadden. Heel gezellig zo'n pup maar ook weer de handen vol. Maar wat was het weer knus met zo'n klein hondje, en Abby en Basil hebben heerlijk met hem gespeeld. Doordat de verwachtte oppas van Mark en Hanneke voor hun honden helaas niet op kwam dagen en zij hun vakantie al geplanned hadden, hebben wij met passen en meten een week op hun honden kunnen passen. Uiteindelijk kwam door die domme val van mij alle verantwoording op Robin te rusten, maar gelukkig is dit allemaal heel goed verlopen. Ook konden mijn pap en mam bijspringen met wandelingen en met Robin mee naar de andere sledehonden. Ook weer een mooie ervaring!
Zo dit waren weer wat wetenswaardigheden uit Bromma, nu zal ik nog wat gezellig fotootjes toevoegen en ik zeg tot snel weer, en ook de groetjes van Robin en mijn ouders!
'kersterig' uit, zolang alweer geleden tssss.... Maar goed, hier zijn we weer!! Hallo al onze trouwe en nieuwe volgers!Normaal gesproken zou het hier nog volop winter zijn en zouden de fanatieke langlaufers en skieers hun laatste weken op de latten doorbrengen voordat de lente begint. Maarrr...ook de lente is hier vroeg ingetreden dit jaar, dus de sneeuw bij ons is ver te zoeken. Dat roept bij sommige Noren wel paniek op, want Pasen=Langlaufen en niet lekker in de zon in de korte broek. Voor ons is de zon geen enkel probleem, wij heten hem van harte welkom! Deze zon zorgt er de laatste maanden ook voor dat wij al verschillende keren het Noorderlicht hier helemaal in een redelijk zuidwaarts Noorwegen hebben kunnen zien. Er vinden namelijk hevige explosies plaats op de zon waardoor er veel meer magnetische activiteit is en meer kans op Noorderlicht. Het is bijna alsof je in een soort grote zeepbel loopt als het noorderlicht boven je hoofd de prachtigste lichtshow weggeeft die je ooit hebt gezien. Daar kan geen enkel vuurwerk of laserspektakel tegenop. Ik (Janine) kan er zelfs niet van slapen...lig met de gordijnen open steeds te kijken, ik zou maar eens wat missen. Het is voor mij heel erg meeslepend. Daarom wil ik ook al heel lang een sterrenkijker want ook dat lijkt me fantastisch om maan, planeten en sterren wat dichterbij te kunnen halen. Dus die staat op mijn verlanglijstje. Net zoals een glazen kas om mijn bloemen- en groentekweekhobby iets meer ruimte te geven. En aangezien ik laatst mijn 40ste verjaardag mocht vieren weet ik ook wel waar mijn financieele giften naartoe zullen gaan. Ja mijn 40 ste, wat klinkt dat..Helaas heb ik het niet al te groots kunnen vieren omdat ik door een hele onhandige misstap buiten op mijn werk van een platform ben gevallen (zo'n 1,5 meter hoog) en waarschijnlijk met mijn hoofd tegen de betonnen rand van dat platform ben gekomen. Na mijn werk kwam ik volgens Robin helemaal verward thuis, heb tig keer gevraagd of ik al klaar was met werken en kon niet vertellen wat er gebeurt was. Robin belde de huisarts en die vond het verstandig om de ambulance te sturen. Dus daar ging ik weer...eerst naar de diensdoende huisarts in Flå, die na telefonisch overleg met het ziekenhuis in Hønefoss mij toch wilde doorsturen. En ik? Ik wou eigenlijk gewoon naar huis, paracetamolletje en slapen. Maar dat ging de eerste uren niet lukken. In de ambulance kreeg ik nog geen pijnstillers omdat ze eerst wilden checken wat er aan de hand was, dus als ik het even vol kon houden, pfff. Maar goed, na de nodige onderzoeken in het ziekenhuis, al racend en overgevend vanuit mijn bed van de ene naar de andere kamer en een CT scan was de conclusie dat ik waarschijnlijk toch op de een of andere manier een hersenschudding had opgelopen. Ergens vaag begon het mij te dagen dat ik volgens mij gevallen was toen ik de vuilniszakken ging wegbrengen, en ik herinnerde me ook nog vaag dat ik mijn collega nog gezien had, verder wist ik niks meer. Het leek meer alsof ik het gedroomd had. Ieder half uur werd ik ook nog wakker gemaakt in het ziekenhuis, gelukkig wel door een superaardige nachtzuster. Na een bezoekje van de arts mocht ik de dag erna naar huis en die dag kregen we ook het antwoord wat er ongeveer gebeurd was. Robin en mijn baas zagen op de bewakingscamera van het werk dat ik doordat ik probeerde een lamp met bewegingsmelder aan te krijgen en druk stond te zwaaien naar de lamp die niet reageerde, ik daarna een stap te ver naar voren zette en viel. Daarna lig ik 3 minuten 'ergens' op de grond en kom pas overeind als mijn collega toevallig nog even wat weg moet gooien. Ik wrijf over mijn hoofd, sta wat te lachen en ga ook nog twee vuilniszakken wegbrengen, ja je moet je werk wel goed afronden voor die dag, hahaha.Toen kwam er eindelijk wat meer duidelijkheid hoe lang ik buiten westen was en wat er was gebeurd. Zucht. Nou ja een heel lang verhaal, maar inmiddels na een week goed rust te hebben genomen en nu nog dagelijks een lange dut ben ik alweer goed aan het opknappen en werk ook alweer. Dit betekende wel dat mijn verjaardag 3 dagen na die val heel rustig gevierd werd. Maar oh wat voelde ik me jarig! Pap en mam waren dinsdag aangekomen en die hadden allemaal hele lieve, mooie en persoonlijke kadootjes meegenomen van lieve familie en vriendjes en vriendinnekes, zo heerlijk, ook kwam er een heel gezellig pakje met de post van lieve dinnekes, en kaartjes telefoontjes en facebookberichtjes. Tusen Takk oftewel duizend maal dank! Thessa, Nico en Evelien en Mark zijn nog geweest en de lieve buren Bjørg en Leif Inge. Bjørganita had zelfs een chocoladetaart gemaakt voor ons.
Toen ik zondag voorzichtig aan wat uurtjes op het werk ging kijken stonden daar ook een tafel vol kado's een supergrote kaart en een eigengemaakte taart. Ik ben dus echt verwend! In de zomer wil ik graag een feestje vieren hier in de tuin. Hier in Noorwegen worden de 'gewone' jaren niet zo gevierd maar daarentegen de Kroonjaren heel uitgebreid. Heb zin om dit van de zomer dus ook een beetje op de Noorse manier met Nederlandse inslag te vieren.
Ook Robin heeft nog een wat vervelend bezoekje gehad, van een niersteen. Inmiddels is Robin helaas een ervaren niersteendrager, en voelde wat vage rugpijn wat niet helemaal pluis was. Maar gelukkig besloot deze steen om heel snel via de natuurlijke weg eruit te komen zonder grote pijnaanvallen, Godzijdank!
Robin is inmiddels ook aan het werk bij de Husqvarna-butikk (winkel) van mijn werkgever. Op dinsdag werkt hij hier nu wekelijks en het bevalt hem heel erg goed. Laatst is hij met onze baas Roald op cursus geweest over allerlei Hytteprodukten. Dit zijn produkten die hier in de vakantiehuisjes in de bergen zonder stroom en water geinstalleerd kunnen worden, waaronder zonnepanelen, speciale sanitairspullen en koelkasten en fornuizen en nog veel meer. Dit was erg vermoeiend maar wel heel leerzaam, en daarnaast ook nog gezellig met een uitgebreid diner, hotelovernachting en een gezellige borrel. het is niet vreemd om met Robin te werken maar wel grappig als je allebei ongeveer als eerste in de zaak bent en de hele boel opstart, dat voelt wel heel apart, dit doen we toch maar even zo samen!
Abby heeft haar eerste loopse weken gehad. Dit was even onrustig maar nu is de rust weergekeerd, en kunnen we echt merken dat de honden allebei een stukje volwasssener zijn. Dit merkten we vooral toen we kleine Nelson, 1 van de toekomstige sledehonden van onze vrienden Mark en Hanneke als logeetje hadden. Heel gezellig zo'n pup maar ook weer de handen vol. Maar wat was het weer knus met zo'n klein hondje, en Abby en Basil hebben heerlijk met hem gespeeld. Doordat de verwachtte oppas van Mark en Hanneke voor hun honden helaas niet op kwam dagen en zij hun vakantie al geplanned hadden, hebben wij met passen en meten een week op hun honden kunnen passen. Uiteindelijk kwam door die domme val van mij alle verantwoording op Robin te rusten, maar gelukkig is dit allemaal heel goed verlopen. Ook konden mijn pap en mam bijspringen met wandelingen en met Robin mee naar de andere sledehonden. Ook weer een mooie ervaring!
Zo dit waren weer wat wetenswaardigheden uit Bromma, nu zal ik nog wat gezellig fotootjes toevoegen en ik zeg tot snel weer, en ook de groetjes van Robin en mijn ouders!
-
09 April 2012 - 16:54
Hanneke:
Hallo Robin en Janine,
Nou Janine dat was weer een heel verslag en fijn om te lezen dat het weer de goeie kant op gaat met jou.
En Robin ben jij ook alweer aan de slag, ik begreep van je moeder dat jij wat rustiger aan zou doen. Wel heel leuk en ook fijn denk ik dat jij een vaste baan hebt bij de husqvarna.
Ja zoals Janine schrijft ook heel apart om samen te werken, alhoewel jullie veel werk in huis ook samen doen.
Inderdaad heel erg leuke foto's, het ziet er bij jullie gezellig uit. Wat is Aby groot geworden.Leuk zeg dat je ouders er weer zijn want dat was wel weer even geleden. Gaat het goed met ze, doe ze maar de groeten van Jan en mij.
Robin en Janine geniet van het mooie voorjaar, hier regent het bijna de hele dag(2e paasdag). Liefs Jan en Hanneke. -
09 April 2012 - 17:31
Karin:
Hai, leuk om weer een verslagje te lezen! Wat een pech dat je bent gevallen, maar lekker verwend!
Ik zag op fb al verschillende fotos van t noorderlicht, werkelijk schitterend, kan me voorstellen dat je blijft kijken
Hoe is het met de plannen voor bed en break ast? Gaat het er van komen van de zomer of is het nog niet zover? We lezen het wel de volgende keer! Succes met alles, groetjes maar weer ook van Jos
Karin -
09 April 2012 - 17:44
Ons Alle 6!!:
uhhh, wanneer was dat fisjenie in de tuin bij lullie?? -
09 April 2012 - 18:01
Jetty:
Hé, wisten jullie dat er ook zonnebloemreizen in Noorwegen georganiseerd worden? Je moet wel zelf de rolstoel duwen...je weet wie het zegt...
Staat je goed Robin! Heel vertrouwd gezicht: Robin met de telefoon aan het oor aan het werk.
Die datum van het 'fesi' horen we nog wel.
X Jetty -
09 April 2012 - 20:43
Heidi:
Ei ei ei, is meer ai ai ai....
Poeh, wat ben jij een kanjer, jij hebt anderen nodig om je te vertellen dat je een flinke smakkerd gemaakt heb!
En dan die niersteen....
Weet van ons pa dat dat ook errug ai ai ai ai is.....
Gelukkig hebben jullie een geweldig mooie plek om tot rust te komen en te ontspannen, want dat is dik verdient!
Hopelijk vanaf nu meer blij ei ei en geen ai ai ai meer.....
Liefs uit Deurne! -
09 April 2012 - 21:03
Ted Trimbach:
Hoi Janine en Robin, ik ben blij weer iets te horen van jullie. Ik heb jullie verlagjes echt gemist. Wat 'n pech hebben jullie gehad maar gelukkig kunnen je wel genieten van 'n hele gezellige eigen woonkamer. En als 't voorjaar weer komt kan er weer geklust worden. Janine nog van harte proficiat met je 40ste verjaardag en hopelijk ben je weer gauw helemaal opgeknapt. groetjes van Ted en Lauran uit Weert. -
09 April 2012 - 23:23
Mariet:
Da's weer een hele story, jullie houden het wel spannend daarboven ! enne..... een feesie daar zijn we niet vies van ;-).
Niet teveel op facebook zetten Hè ?! dan missen die facebook-analfabeten zoals ik teveel. Heel veel groetjes
Mariet -
10 April 2012 - 17:49
Trudy:
Lieve Robin en Janine
Wat heerlijk weer een verslag met gezellige foto's, van het wel en wee bij jullie.
Echt genieten en meeleven met jullie belevenissen.
Heb veel zin om alles weer in het echt te zien.
Gelukkig zien en spreken we elkaar vaak via skype.
Héél véél groetjes en liefs ook voor Jan en Francien uit Oirschot
DKK je mam
-
11 April 2012 - 11:11
Wijnand En Ivonne:
Hallo Noorderlingen en visite
Leuk om weer eens een verhaal!!!! van jullie te kunnen lezen met de bijbehorende foto''s.
Janine heb jij een abonnement in het ziekenhuis voor een hersenschudding?
Wel goed uitkijken he!
Jammer dat we zo ver wonen anders waren we beslist bij die leuke verkoper in de Husqvarna-butikk gaan kijken voor het een of ander.
Janine, misschien kan je vader je helpen met het maken van een bak met platglas, dan kun je eerder je groente-bloemen uitzaaien.
Wij gaan over een paar weekjes op vakantie naar Zuid Engeland, hopelijk hebben dan beter weer.
Voor nu de groetjes aan jullie allemaal daar in huis, uit De Ouwe Peel -
13 April 2012 - 14:42
Ineke:
Wat leuk weer zo'n berichtje van jullie, en wat ziet het er gezellig en mooi uit.
En weer leuke foto's, zo kunnen we alles fijn mee beleven met jullie.
Janine je heb weer heel wat beleefd met die hersenschudding maar gelukkig ben je weer goed opgeknapt.
Ook fijn dat jullie daar allebei vast werk hebben.
Wij hopen als alles lukt volgend jaar een trektocht door Noorwegen te maken met de caravan en kunnen we het misschien wel allemaal in het echt zien bij jullie.
Nou luitjes het allerbeste en verder heel veel succes met alles.
groetjes Wim en Ineke
-
13 April 2012 - 16:20
Eef En Cor:
Leuk om weer van jullie te horen en mooie foto's om te zien.
Janine, nog gefeliciteerd met je verjaardag. En voor allebei, beterschap!!!!
Bij ons is het allemaal goed.
Groeten aan pap (Jan) en mam(Sien)
-
20 April 2012 - 16:38
Julitte:
Ei, Ei,
Ja hoor en pasen is alweer lang voorbij....
Dussss, Janine of Robin een nieuw verhaaltje please!!!!
En natuurlijk ook foto's, want dat vind ik nog het allerleukste om te kijken. Janine, hebben jullie ook van die leuke woonbladen als 101 woonideeën en Ad Home etc? Want anders kunnen jullie je daar wel voor aanmelden. Die woonkamerfoto kan zo in een brocante blaadje...:)
Wij hebben inmiddels de schommel in de tuin staan en staat het gras er goed op. Lampionnen aan de muur gehangen en we zijn nu bezig met een houten poort. Verder moet er nog de finishing touch aan worden gegeven...maar alles wat je doet kost geld...dusssssss!
Klus ze en tot horens, zien.... -
20 April 2012 - 17:24
Ardie:
Ouderdom komt met ge......
Maar dit is wel erg vroeg Janine!!
Niet van die enge dingen gaan doen hè!!!
Maar fijn om weer eens wat van jullie te horen. En de foto's erbij maken het verhaal weer compleet!!
Abby en Basil ken ik niet meer terug joh!! Wat groeien die hard zeg.
Luitjes geniet lekker van de lente!!
Liefs van ons XXX
-
25 April 2012 - 13:51
Carla:
Hallo noorderlingen,
Wat een verhaal weer zeg! Ik had het natuurlijk allemaal al gehoord. Een ongeluk zit in een klein hoekje. Helaas weten jullie intussen wel hoe de gezondheidszorg daar in noorwegen in elkaar zit. En wat een steen robin....dat wordt onderhand een rotstuintje...... Fijn dat jan en sien er weer zijn om jullie te helpen, te ondersteunen en natuurlijk gewoon voor de gezelligheid. Helaas zit het er voor hun alweer bijna op.
40 40 40 40 WAt een mijlpaal en weet je janine.....het leven gaat gewoon door, je merkt er niks van. Bij deze wil ik Robin alvast feliciteren (43?) Kunnen jullie zijn verjaardag in een klein kringetje vieren, want voor de noorse begrippen moet hij dan nog 7 jaar wachten voor een spetterend feest. Vanuit een regenachtig en koud en guur en winderig deurne (bah de kinderen hebben hier vacantie) wens ik jullie weer het allerbeste. Veel liefs Tony, Carla, Roy, Bo en Zoë -
01 Mei 2012 - 09:09
Wijnand En Ivonne:
1 mei, hiep hiep hoera voor Francien en natuurlijk Jan, Janine en Robin.
Groetjes,
uit De Ouwe Peel
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
