Hare Majesteit de Koningin.

Jawel, er ging dus iets mis met het verslag. 2 uur schrijven en foetsie.

Dat er in 3 weken veel kan gebeuren bleek ook nu weer.

Het is echt zomer aan het worden in Bromma.
Dus met Pinksteren zijn we er lekker opuit geweest. Na en kort ritje met de auto, hebben we een mooi wandeltocht gedaan, alvast wat vooronderzoek als "onze wandelclub" uit Nederland nog eens overkomt.
Op de terugweg nog via een mooi weggetje aan de overkant van de rivier omhoog gereden, en daar had je een prachtig uitzicht op Bromma.
Onze buurman die later de foto's zag vroeg waar we die gemaakt hadden en hoe we daar gekomen waren.(Leuk is dat, wij wonen pas 2 jaar hier en hij 15 jaar)
Tweede Pinksterdag was het wederom "Brommadag". De aktieve feestdag van het dorp.
Dit jaar waren ook wij ingedeeld als vrijwillegers, om een uurtje achter een stand te staan. Janine stond achter de koffie en taartjes kraam en in de keuken, en ik mocht achter de kassa van de grill(bbq)stand.

Met het huis gaat het ook voorspoedig.Nu we groen licht hebben van de bank, zijn we ook hier volop aan de slag.
De man die het hele plan opstelt voor de septictank, heeft een "zinkproef" gedaan. Met een ingenieus apparaat meet hij hoe snel het water wegloopt in de grond, als dat voldoende is, kan hier de drainage komen van de septictank.
Deze drainage komt uiteindelijk toch in onze eigen tuin te liggen, en niet op het land van de buurman. Dit was ook een optie.
Het houdt in dat er een bassin moet worden gegraven van 5 bij 20 meter, en 80 centimeter diep. Hier komt 100 meter leiding(met gaatjes) in, die het water weg moet laten lopen.
Hierover komt een isolatielaag en dan weer aarde, en hopelijk weer mooi gras.
De gemeente en ander instanties werken erg fijn mee, dus als het meezit kunnen we eind van deze maand beginnen met graven. En dat is vooral leuk voor mij, omdat ikzelf met een grote graafmachine dat werk mag gaan doen.
Tevens hebben we in het huis al de nodige waterleidingen gelegd, en staat nu ook de indeling van de badkamer, bij onze slaapkamer, vast
Er komt zowel meer vooruitgang in.
Maar nog genoeg te doen.

Twee weken geleden stond er een vraag bij het forum van www.placement.nl de vraag wie er allemaal naar de Koningin in Oslo zouden gaan.
De Nederlandse ambassade in Oslo had een aantal mensen uitgenodigd, maar je kon ook zelf een aanvraag indienen. Het leek ons toch wel leuk omdaar heen tegaan, en hebben een verzoek ingdiend. Al heel snel hadden we een reactie van de ambassade dat het in orde was en we een uitnodiging met een protocol toegestuurd zouden krijgen.
Twee dagen later lag de uitnodiging in de bus, en zagen we het kleding voorschrift. De mannen moesten een donker pak aan, en de vrouwen een jurk met mouwtjes, of een rok met jasje.
Aangezien dat onze normale kleding is was dat geen probleem, DUS NIET.
Janine heeft bij de Fretex in Gol haar kleding gevonden, tweedehands voor een prikkie, en het ziet eruit als nieuw(er hingen nog kaartjs aan)en zelfs schoenen met een hakje.
Ik heb van de overbuurman, van het restaurant, een donker pak kunnen lenen. Wij zijn even groot, en het pak past perfekt.

Vorige week zondag kwam het Zweeds buurmeisje helemaal overstuur het tankstation ingerend(Janine was aan het werk). Ze had gezien dat een van onze katten was aangereden, en had hem nog wel weg zien kruipen.
Nadat we hem bij de buren achter een schuur gevonden hebben, bleek dat een achterpootje lam achter hem aan sleepte. Samen met de buurjongen zijn we naar de dierenarts in Gol gereden, en die stelde ons gerust dat er zover hij kon voelen niks gebroken was, maar dat we de volgende dag(maandag) even terug moesten komen om een röntgenfoto te laten maken.
Op de foto bleek dat het rechterachterpootje uit de kom lag, en er een fraktuur in zijn bekken zat.
Hiervoor werden we doorgestuurd naar het dierenziekenhuis in Honefoss, waar Petter uiteindelijk geopereerd is afgelopen dinsdag.
Ze hebben de kop van het pootje eraf gezaagd, en de spieren nemen dit over, en voor het bekken moet hij rust houden. Hij zit nu in een zelfgemaakte bench, en het gaat best goed, hij wil alleen het liefst eruit.

En woensdag was het dan zover. Op de tv hadden we al gezien dat de Koningin veilig was aangekomen in Noorwegen.
Hetty uit Gol was hier om half 11, zij reed met ons mee naar Oslo, en nadat we even de kleren geschowd hadden bij de collega's van Janine zijn we naar Oslo gereden.
Het was prachtig weer in Oslo, en we waren mooi optijd, dus konden we nog bij Akersbrygge(een sjieke boulevard) wat eten en drinken.
Daarna door naar het stadhuis, de Noorse en Nederlandse vlaggen hingen mooi te wapperen, en ons aangemeld.
Binnen kregen we een "voorleeskaart" die we later moesten afgeven aan een lakei.
Toen we in de grote ontvangst ruimte kwamen, werden we persoonlijk welkom geheten door de ambassadeur van Nederland in Oslo., en daar kregen we een drankje aangeboden.
Iedereen stond daar in zijn sjieke kleren, en we herkende nog een paar Nederlanders die we al eens ooit gesproken hadden.
En toen was het zover, na een woordje van de ambassadeur, mochten we naar boven via zo'n hele mooie marmeren trap. Daar zouden we een voor een de ruimte in gaan waar we de Koningin een handje mochten geven.
Bij de deur stond een lakei en daar gaf je het "voorleeskaartje" aan.
Ik moest eerst en dan Janine. Via dat kaartje werd je geïntroduseerd aan de Koningin met ook je funktie hier in Noorwegen. En daar sta je dan voor de Koningin, je geeft haar een hand en spreekt haar aan met "dag Majesteit", en dan mag je doorlopen.
Dat is wel een heel speciaal moment wat je niet snel vergeet.
Daarna was er een ontvangst in een grote ruimte waar je een wijntje aangeboden kreeg, en jawel, stukjes oude kaas, haring en bitterballen. Hoe maak je Nederlanders in Noorwegen blj!
De Koningin hield daar nog een ontspannen woordje en hebben we uit volle borst het "Wilhelmus" meegezongen.(en bijna iedereen zong het goed, ik zal geen namen noemen JANINE)
Ook Kees Verkerk hebben we nog de hand geschud, en toen was het voorbij.
We hebben nog wel bij de Opera foto's gemaakt, omdat de Koningin daar een dansvoorstelling aanbood aan het Noorse Koningshuis. Dus die hebben we nog op afstand gezien.
En daar konden we proberen foto's te maken, want dat was niet toegestaan in het Stadhuis.

Moe maar voldaan reden we terug naar Bromma, met wel een heel apart gevoel, want het is toch wel heel speciaal dat je in Noorwegen zomaar de Koningin een handje mag geven.

Tot de volgende keer.