Oma.

Ja, het leven van twee Nederlanders in Bromma is niet saai, er gebeurd vanalles.
De zelfde avond na het schrijven van het vorige stukje, kregen we 's avonds telefoon van mijn broer uit Nederland dat het plotseling heel slecht ging met mijn oma, en de hele familie was opgetrommeld.
Mijn oma, bijna 93, hebben wij in maart nog gezien, en hebben met haar nog heerlijk een kroket en frietjes gegeten waar ze enorm van genoot. Als je dan weggaat, weet je wel in je achterhoofd, dat het best de laatste keer kan zijn. Maar bij mjn oma weet je het maar nooit.

Die week hebben we gewoon gewerkt hier in Bromma, en we werden van alle ontwikkelingen op de hoogte gehouden, het is dan toch wel lastig als je niet in de buurt zit, om ook je familie te steunen.
We hadden zover hier wel alles geregeld, dat we snel konden vertrekken mocht oma overlijden.
Aangezien we ook vervoer in Nederland nodig hadden, leek het ons handiger om met de auto te gaan. We hadden opgezocht, dat we via Larvik naar Hirthals(Denemarken) met de boot konden gaan. Dat is een snelle verbinding van nog geen 4 uur, en hebben leuke goedkope aanbiedingen.
Onze buren(die van de Alpakka's)wilden wel voor onze hele beestebende zorgen, want Petter is ook nog steeds aan het herstellen van zijn ongeluk, en dat was wel een super aanbieding van hun.
Vrijdag de 11e kregen we het bericht dat oma was overleden.
Zaterdag zijn we vertrokken naar Nederland en waren precies 24 uur onderweg met de boot(tevens wachttijden) en een tukkie onderweg.
Het is dan wel fijn om bij de familie te zijn, om dit samen te kunnen delen.
Zondag werd ook bekend gemaakt dat oma donderdag 17 juni zou worden begraven, dat is de dag dat ze 93 zou worden. Het cirkeltje was zo mooi rond, vond iedereen.
De week in Nederland hebben we alleen bij de familie doorgebracht, het was immers ook geen vakantie uitstapje. Dus mochten mensen ons hebben zien rijden in ons Noorse Pajerootje, dat kan kloppen, dat waren wij.
Het was dan wel weer heel leuk om de hele familie weer te zien.
Normaal hadden we rond de verjaardag van oma altijd een weekend op de camping met de hele bende, en later werd dat een middag in Veenendaal in het lokaal van de motorclub daar. Een dag in het jaar zag je dan je ooms en tantes en neefjes en nichtjes met alle aanhang.
Na de begrafenis hebben we, met ieder de tijd had, heerlijk pannenkoeken gegeten, om ook nog de "verjaardag" van oma te "vieren".

Aangezien we met de auto in Nederland waren, hebben we er gebruik van gemaakt om maar flink inkopen te doen van al die produkten die je hier dan niet hebt.
Hagelslag, roze koeken, stroopkoeken, beschuit, kroepoek, Lays paprika chips, kruiden voor bami en nasi, stroop en natuurlijk curry ketchup. Het meisje bij de kassa keek ook wel wat raar ivm de hoeveelheid en het soort produkt wat je koopt. We hebben toch maar uitgelegd dat we in Noorwegen wonen, en dat je deze dingen daar niet kan kopen.
Nadat mijn moeder vrijdags een heerlijk hollands maal had gemaakt(geen friet)zijn we terug gereden naar huis. 'S nachts door Duitsland en Denemarken is ideaal, we waren dan ook in 12 uurtjes in Hirthals. Voor de snelle rekenaars, wij reden niet harder dan 100 km/uur. De Pajero is niet gewend om harder te rijden, dus is dat niet verstandig.

De boot was nog wel een leuk verhaal omdat ik dacht dat ik een slimme reservering had gedaan.
De aanbieding waar ik het over had, was een dagtoer voor 2 personen met auto, retour, voor nog geen € 30,00.
Nou ging de heenreis prima, maar bij het boeken van de terugreis kreeg ik iedere keer een foutmelding als ik boekte Hirthals- Larvik en terug. Tja, dan maar Larvik-Hirthals en terug, en dan hebben we maar niet de heenreis, moet kunnen.
Nou, dus niet. Toen wij ons melden bij de slagboom, om op te stellen, vertelde die Deen, dat onze ticket was geannuleerd, omdat wij niet op de boot zaten, die trouwens ook nog moest aankomen in Hirthals, en dat kon dus niet. Wij mochten een nieuw kaartje gaan "halen" bij de receptie.
Die jongedame was helemaal niet aardig, vond ik, want volgens haar was het bedriegen wat ik deed, en stond dat in de kleine "Noorse" lettertjes. Dus een nieuw kaartje was ook de hoofdprijs, want sinds die ochtend was het hoogseizoen begonnen. Vind je het logisch dat ik haar niet aardig vond.
Op de boot hebben we wel de wedstrijd Nederland-Japan kunnen kijken, samen met nog een paar Nederlanders.

Bij tuiskomst bleek, dat onze beesten het wel heel goed hadden gehad, de zorg van de buren was erg goed geweest. We hadden dan ook voor hun een "Nederlands pakket" samen gesteld. Dat vonden ze overigens erg lekker smaken.

Woensdag was het hier St. Hans dag, dan wordt de langste dag gevierd met grote kampvuren. Bij de overburen, achter het motel, was ook een brandstapel gemaakt. Er wordt dan ook ge-bbq en een drankje gedronken.
Erg gezellig.
Donderdag voor de volgende wedstrijd hebben we toch maar wat oranje versiering opgehangen, je bent toch Nederlander. En schijnbaar heeft het wel geholpen.
Heel Bromma en Nesbyen spreekt er nu ook over, die rare oranje vlag.

Tot de volgende keer.